czwartek, 16 października 2008

Na pomoście własnej duszy ...



Jesteśmy dwie .
Zawsze dwie , Ja i Ona .
Ja staram się być poukładana , racjonalna i zorganizowana .
W życiu stawiam na siebie , nie liczę na innych i zmagam się z przeciwnościami losu.
Ona ... to zupełnie inna historia .
Rozumie oczywiście moje dążenie do doskonałości , wie że w świecie w jakim przyszło nam obu żyć niezbędny jest zdrowy rozsądek i praktyczne podejście .
Wie ...
Ona , lubi płynąć pod prąd , czy to dla zasady czy dla zwykłej kobiecej próżności , lubi nic nie robienie i bujanie w obłokach , jest typem aspołecznym nie liczącym się z nikim i z niczym .
Całymi tygodniami mogła by leżeć w trawie i gapić się w niebo rozmyślając po co biedronce kropki i że najmniejsze machnięcie skrzydeł motyla ma niebywały wpływ na losy całego wszechświata .

Jest filozofem , marzycielem i kompletnie niepraktycznym tworem boskiej wyobrażni .

My dwie , Ja i Ona a pomiędzy nami pomost na którym każdego dnia każda z nas stara się przeforsować drugiej własną wizję idealnego współistnienia .

Tak różne i tak bardzo do siebie przywiązane .
Ja i Ona jak dwie strony tego samego medalu .
Najlepsze przyjaciółki - mój racjonalizm i moja dusza ...